Het portret van Dorian Gray is een donker verhaal over opgroeien en volwassen worden, over het verlaten van de wereld van de onschuld en het intreden in de wereld van de moraal, waar de mens ter verantwoording wordt geroepen voor zijn daden. Maar Dorian weigert. Hij leeft zijn droom van de eeuwige jeugd dat niet gebonden raakt aan compromissen. In ‘het portret van Dorian Gray’, de enige roman van Oscar Wilde, schrijft hij over de esthetisering van het leven. Hij verdedigt de kunststroming l’art pour l’art met een these: De leugen bevat meer waarheid dan de waarheid zelf, wat je kan opvatten als een pleidooi voor de fantasie. Maar hij waarschuwt ook voor de keerzijde. Door éénzijdig te leven kan je de voeling met de dagelijkse realiteit verliezen. En net als Dorian willen we niet altijd weten dat er een keerzijde is, dat schoonheid de pijn verzacht, maar ook een bron is van wroeging en lijden.
Floor Huygen
Koen Tachelet, naar Oscar Wilde
Mattias Van de Vijver, Matthijs Vande Sande Bakhuyzen, Jamie Grant, Jobst Schnibbe, Fabian Jansen en An Hackselmans